Przeważnie jest to nieprzeźroczysty albo zielony wąż o długości kilkunastu metrów i średnicy co najmniej 9 mm (dobrze się sprawdza wąż ogrodniczy o średnicy 1/2 cala). Doprowadza się wodę przefiltrowaną w takiej ilości, aby z wyjścia kapała z szybkością kilkunastu kropel na minutę.
Cienki i długi wąż zapewnia stopniowy spadek zawartości tlenu w wodzie i dużą powierzchnię dla bakterii.
W początkowym odcinku węża bakterie tlenowe usuwają z wody tlen. W pozostałej części bakterie beztlenowe usuwają azotany.
Rzadziej jest to zbiornik wypełniony porowatymi rurkami ceramicznymi, keramzytem lub plastikowymiowymi (biobale), o bardzo wolnym przepływie wody.
Strefy denitryfikacyjne tworzą się samorzutnie w filtrze podżwirowym, czasem o wystarczającej wydajności.
http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%B9r%C3%B3de%C5%82ko
