Rzeki właśnie tych stref umiarkowanych rzadko zachowują się w sposób tak „nieobliczalny" jak rzeki tropików. Dużo z tych rzek w górnym biegu płynie szybko i ze znacznym spadkiem rzeki, po skalistym dnie. Ryby i rośliny tych rzek środowisk wykształciły cechy zapobiegające porwaniu przez silny prąd rzeki. Z biegiem rzeki nurt staje się wolniejszy, a teren przez który płynie bardziej płaski. Dlatego że opady w strefie umiarkowanej są mniej intensywne niż w tropikach, a rzeki niosą mniej wody, ich łożyska kreowane są zwykle przez rzeźbę terenu. Nawet cieki okolic wyżynnych bardzie meandrują, niż żłobią podłoże. Te właśnie rzeki pozostawiają na swojej przebytej drodze osady mułu i unoszą w toni materię organiczną. Takie ryby akwariowe o bardzie wyrafinowanych wymaganiach tlenowych, jak np. pstrągi, występują w górnym biegu rzek, gdzie szybki przepływ przyczynia się do nasycenia wody tlenem. Ryby bardziej tolerancyjne, do których należą m.in. karpiowate, dominują w dolnym biegu rzek.
MEANDRUJĄCA RZEKA STREFY UMIARKOWANEJ Rzeka Nenana płynie przez iglaste lasy gór Alaski.
