Narząd linii bocznej u ryb działa jak osobisty system radarowy. Jego podstawową funkcją jest wyczuwanie zmian ciśnienia w bezpośrednim sąsiedztwie, spowodowanych prądem wody lub ruchem innej ryby akwariowe. Tego typu czucie jest niezastąpione przy nawigacji, wyszukiwaniu pokarmu, a także unikaniu drapieżników. Ponieważ woda doskonale przenosi zmiany ciśnienia (drgania), rybki są w stanie odczuwać najmniejsze nawet jego zmiany. Linia boczna jest zmysłem typowym dla ryb. Składa się z połączonych, wypełnionych płynem kanałów biegnących pod łuskami. Kanały te widoczne są w postaci inii otworków przebiegających poziomo wzdłuż ciała. W ich skład wchodzi układ komórek, zwanych ruch płynu znajdującego się w przewodach, a wywołany drganiami wody. U niektórych gatunków narząd linii bocznej wspomagany jest przez dodatkowe organy czuciowe. Niektóre Gymnotidae, węgorz elektryczny (Electrophorus electricus), a także Gnathonemus petersi potrafią wyczuwać zmiany pola elektrycznego w wodzie. Ślepczyk jaskiniowy (Astyanax mexicanus) zamieszkuje wody w grotach Ameryki Południowej, gdzie niemal nie ma światła, nie potrzebuje on więc wzroku. W rezultacie jego oczy zarośnięte są skórą, a przy poruszaniu posługuje się linią boczną akwaria.
